دکتر ابراهیم رضایی با اشاره به سفر مسئول سیاست خارجی اروپا به ایران، اظهار داشت: سفر بورل به ایران همزمان با دو موضوع است. اول موضوع بحران انرژی برای غربی هاست. غربی ها بخصوص آمریکا به دنبال این هستند که با ورود ایران به توافق و وارد کردن نفت ایران به سبد انرژی دنیا به نوعی فشار بر روی خودشان را بکاهند.
رضایی افزود: موضوع دوم اینکه، این سفر قبل از سفر جو بایدن به منطقه است و آمریکایی‌ها با اعزام بورل به دنبال این هستند که از توافق با ایران به عنوان برگ برنده در سفر بایدن به منطقه استفاده کنند.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی گفت: ما نگاه مثبتی به سفر بورل و افرادی مانند انریکه مورا و رافائل گروسی نداریم چرا که این افراد را برخی از بازی آمریکایی‌ها در مذاکرات هسته‌ای می دانیم.
چرا آنها همیشه به عنوان بخشی از پازل فشار آمریکایی ها در مذاکرات بودند
رضایی تصریح کرد: بورل قبل از ورود به مذاکرات فعلی و میانجی گری باید به این موضوع پاسخ دهد که چرا آنها همیشه به عنوان بخشی از پازل فشار آمریکایی‌ها در مذاکرات بوده اند و پس از سفر انریکه مورا به جمهوری اسلامی ایران با ادعای میانجی گری آنها بلافاصله اقدام به تحرکات در شورای حکام آژانس انرژی اتمی و صدور قطعنامه علیه ایران کردند.
دوره آمد و شدهای بی حاصل گذشته است
وی تاکید کرد: گروسی، جوزف بورل، انریکه مورا و سایر دیپلمات هایی که آمده اند و خواهند آمد باید بدانند که دوره آمد و شدهای بی‌حاصل گذشته است و اگر بخواهند صرفاً با رفت و آمد خود بازی سیاسی انجام دهند ما این سفرها را در حد یک سفر توریستی می دانیم. البته نباید کاری بکنند که در حد این سفرهای توریستی هم تجدید نظر کنیم.
رضایی تصریح کرد: در گذشته هم گفته ایم راهبرد ما در مذاکرات هسته‌ای مشخص است و آن هم سه موضوع یعنی برداشتن تحریم‌ها به صورت موثر، دادن تضمین اعتباری و تعبیه پروسه راستی‌آزمایی معتبر و کارشناسی شده است.
وی بیان داشت: این موضوع به صورت قطعی و راهبردی و نه تاکتیکی و قابل تغییر است لذا غربی ها باید بگویند که برای مذاکرات چه رویکرد سازنده و کارشناسی شده ای دارند. آیا می‌خواهند مذاکرات به سرانجام برسد یا در حال یک بازی سیاسی هستند؟
مذاکرات هسته ای بخشی از سیاست خارجی ماست نه همه آن
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی گفت: هر چند ما به مذاکرات ادامه می دهیم ولی غربی ها باید بدانند که جمهوری اسلامی ایران با تنوع در سبد سیاست خارجی خود از دوره انفعال و نگاه مطلق به غرب گذشته است. بر این اساس مذاکرات هسته ای بخشی از سیاست خارجی ماست نه همه آن. به همین خاطر جمهوری اسلامی کاملا منطقی به مذاکرات نگاه می‌کند و اگر ببیند که آنچه در مذاکرات برای او انتفاع اقتصادی دارد می پذیرد و لا غیر.
